گروه موسیقی “تنجرین دریم” در سال ۱۹۶۷ توسط “ادگار فروئز” در آلمان بنیان نهاده شد. داستان شکل گیری گروه بسیار جالب است؛ ادگار فروئز، رهبر و مغز متفکر گروه، در ابتدا برای تحصیل هنر مجسمه سازی و نقاشی به برلین غربی سفر کرده و در آنجا به عنوان شاگرد نقاش نامی قرن بیستم، “سالوادور دالی”، به فراگیری هنر نقاشی و مجسمهسازی پرداخت. وی که به موسیقی R&B علاقه داشت در کنار تحصیلات خود موسیقی نیز کار میکرد تا اینکه برای یکی از ورک شاپهای دالی موسیقی خاصی ساخت، موسیقی که به مایههای سورئال نزدیک بود. به این ترتیب فروئز به خلاقیت موسیقایی خود پی برد و در اندیشه بنیان گروهی موسیقی فرو رفت. از اینرو با دو تن از نوازندگان متبحری که میشناخت گروه خود را را برپا کرد.
به دلیل مایههای سورئالی که آثار گروه داشت، گروه نام عجیب “Tangerine Dream” یا “رویای نارنگی” را برای خود برگزید. زمانی گروه در حال شکل گیری بود که موسیقی سورئال الکترونیک به دوران اوج خود رسیده بود. با ورود سینتی سایزرهای پیشرفته و دیجیتال سامپلرها آهنگسازان بسیاری به این نوع سازها علاقمند شده و سبکهای موسیقی جدیدی متولد گردید. زایش گروه تنجرین دریم همزمان بود با اوج محبوبیت گروه پینک فلوید و گرایش این گروه به موسیقی سورئال.
گروه در ابتدا به شکل سه نوازی کیبورد با همراهی کریستوفر فرانک و پیتر باومن (که در دههی ۸۰ یوهانس اشمولینگ جایگزین وی گردید) کارهای خود را ارایه میداد که به تدریج با ورود شخصیتهایی چون کلاوس شولز، که هم اکنون به عنوان یکی از صاحب سبکان موسیقی الکترونیک شناخته میشود، گسترش یافته و به سبک متعالیتری دست یافت. خود فروئز تا کنون به عنوان رهبر گروه در جای خود باقی مانده است ولی اعضای گروه به تدریج مستقل گردیده و هر کدام یا برای خود گروهی دست و پا کردهاند و یا به صورت انفرادی به ساخت موسیقی پرداختهاند.
سالهای طلایی تنجرین دریم در دهههای ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلادی رقم میخورد، سالهایی که سبک متعالی گروه هممچون دیگر شاهکارهای هنری در سرتاسر جهان منتشر میگردد و گروه تنجرین دریم را به عنوان یکی از اسطورههای موسیقی جهان میشناساند. تنجرین دریم شروع خود را با موسیقی سورئال تمام الکترونیک آغاز نمود که به آثار سورئال پینک فلوید شبیه است؛ به تدریج با اوج گرفتن فعالیتهای گروه، فضای موسیقایی آنها به سمت اکسپرسیونیسم صرف، چیزی که به Ambient مشهور است، تغییر یافته و آثار قدرتمندی را در این زمینه برجای گذاشتند، که آلبوم Electronic Meditation از این نمونه است.
در دهه ۸۰ با ورود آهنگسازان خلاق به موسیقی الکترونیک به خصوص ژان میشل ژار و ونجلیس، موسیقی الکترونیک به برترین جایگاه خود دست یافت و گروه تنجرین دریم نیز از این قافله عقب نماند و برترین آثار خود را در این سالها ارایه داد. در این سالها بود که با تولد سبک جدیدی از موسیقی به نام “New Age” یا “نسل نو” توسط ونجلیس، آهنگساز مشهور یونانی، گرایش تنجرین دریم نیز به این سبک متعالی زیاد شد و آثاری با مایههای “نیو ایج” روانه بازار کرد. بهترین نمونه آثار آنها در این زمینه آلبوم “نور خورشید در زیر آب” است که دو قطعهی مشهور “آوای نهنگ” و “رقص دلفین” از جاودانههای این آلبوم به تمام نیو ایج میباشند. در این اثر شاهد ملودهای غنی و هارمونیهای قدرتمندی هستیم که نسبت به آثار قبلی آنها که بیشتر به نواهای خلاقانهی سورئال تکیه داشت، در جایگاه والاتری قرار دارد. قطعه “رقص دلفین” همان موسیقی بود که مرا به یکی از مخاطبین تنجرین دریم تبدیل کرد.
در دهه ۸۰ گیتار برقی و پیانو به عنوان دو ساز اصلی وارد دنیای موسیقی تنجرین دریم شد. گرایش گروه به سازهای آکوستیک به ویژه ساکسیفون و ترومپت در آلبومهای بعدی آنها بیشتر گردید. سازهای زمینه به خصوص بیسها و پرکاشنها از حالت نواهای سورئال خارج شده و به نواهای واقعی خود نزدیک شدند هرچند که گاهی اوقات با سینتی سایزر شبیه سازی شدهاند.
در دهه ۸۰ رویداد مهم دیگری در کارنامه تنجرین دریم رویداد؛ مایکل مان کارگردان پرآوازه هالیوود برای موسیقی متن فیلم مشهور خود، “دزد”، تنجرین دریم را برگزید چرا فیلم ساختاری مدرن داشت و پیش درآمدی بود برای جاودانهترین اثر سینماییاش یعنی “مخمصه”. موسیقی آفریده شده برای این اثر یکی از نقاط قوت فیلم بود و تنجرین دریم را در فهرست سازندگان برتر موسیقی فیلم قرار داد. تم مشور “چشم انداز ساحل” همان قطعهای است که در تیتراژ انتهایی مستند “صنعت هوانوردی”، پخش شده از شبکه ۴، میشنیدیم.
داستان آشنایی من با تنجرین دریم نیز از همین فیلم آغاز شد. زمانی که این فیلم را دیدم شباهت سبکی “رقص دلفین” با موسیقی متن این فیلم مرا برآن داشت تا در جستجوی تمامی آثار این گروه تلاش کنم و نهایتن به مطلوب خود برسم. پس از “دزد”، پیشنهادهای زیادی برای ساخت موسیقی فیلم به سوی آنها سرازیر گردید که فیلم مشهور “مایل شگفتانگیز” یکی دیگر از جاودانههای گروه به شمار میآید. بیشتر قطعههای این فیلم را بر روی سریالها و مستندهای مربوط به مواد مخدر، که سالها پیش از تلویزیون پخش میشد، شنیدهایم.
در دهه ۹۰ تنجرین دریم رویکردی به موسیقی سینت-پاپ (نوعی از موسیقی پاپ) یافت، که به نظر من موسیقی سینت-پاپ از همین جا جایگاه خود را پیدا میکند. سه آلبوم مشهور “مل رز”، “راکون” و “جور زیبایی” یادگار این دوران است. به تدریج آهنگسازان دیگری به این سبک علاقه نشان دادند، که “آنفراندو مایولا” با نام هنری “کوتو” یکی از مشاهیر این سبک است. قطعه مشهور وی با نام “افسانهی اژدها” را هر هفته بر روی مسابقه محله میشنیدیم.
اکنون “ادگار فرئز” به دوران کهنسالی خود پا گذاشته و پسرش نیز یکی از اعضای گروه شده است. ظاهرا موسیقیهای ساخته شده، آن خلاقیت و زیبایی گذشته را ندارند ولی با این حال تنجرین دریم هنوز همان تنجرین دریم است. فضایی که موسیقیهای تنجرین دریم ایجاد میکند، فضایی مدرن است. ابعاد فضایی موسیقیهای این گروه از دیگر موسیقیهای مدرن (چه آکوستیک و چه الکترونیک) دیگری که شنیدهام بیشتر بوده و از نظر من تاثیری عمیق بر شنواندگان میگذارد؛ دلیل آن شاید وامداری آهنگساز به عناصر زیبایی شناختی کلاسیسیم است. م
موسیقی های انتخابی از این گروه همان موسیقی های معروف برنامه های سیاسی و میزگردهای تلویزیونی هستند که آنها را از تمام شبکه های صدا و سیما شنیده اید! و همیشه شنونده خود را پای تلویزیوین یا رادیو میخکوب میکند! پیشنهاد می شود این موسیقی های بسیار زیبا را سریع دریافت کنید. برای داشتن زیباترین های دنیای موسیقی بدون کلام همراه ما باشید…
Related Posts via Categories |
|
ارسال نظر