عمره به معنی زیارت، و از عماره به معنی «آبادی» گرفته شده است، زیرا ملاقات و زیارت موجب آبادی است و در شریعت اسلامی، به زیارت خانه خدا با تشریفات خاصی که عبارت است از احرام و انجام طواف و نماز آن و نیز سعی بین صفا و مروه و تقصیر، اطلاق می شود. بنابراین زائر بیت الله الحرام با انجام این اعمال خاص، قصد تقرب به حضرت پروردگار و زیارت بیت او را دارد. عمره دو گونه است: عمره مفرده و عمره تمتع. عمره مفرده آن عمره ای است که همراه با اعمال دیگر ( حج ) نیست. بلکه خود عمره، مستقل و جدا از حج است. به خلاف عمره تمتع که به پیوست حج می باشد یعنی بعد از انجام عمل عمره، حج بجا آورده می شود و چون به سبب عمره، ۲۴ چیز بر انسان محرم حرام می شود ولی بعد از انجام عمره این محرمات حلال می شود و تا انجام مناسک بعدی یعنی حج، این زائر بیت الله الحرام از برخی التذاذات و یا تمتعات بهره مند
می گردد مثلا بوی خوش، ارتباط با همسر و آرایش و… بدین سبب این عمره را عمره تمتع می نامند کما این که در حج تمتع نیز این جهت در نامگذاری لحاظ شده است.